این ورزشگاه که به احترام رئیس سابق باشگاه سانتیاگو برنابئو یسته نام‌گزاری شده در حال حاضر یکی از مشهورترین و معتبرترین ورزشگاه‌های جهان فوتبال معرفی می‌شود

فهرست مطالب

    معرفی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو
    موقعیت
    تاریخچه
    دهه ۱۹۵۰ میلادی
    دهه ۱۹۸۰ میلادی
    دهه ۱۹۹۰ میلادی
    چشم‌انداز استادیوم
    کافه برنابئو
    جایگاه VIP
    اتاق کنفرانس مطبوعاتی
    شکل کلی ورزشگاه
    سیستم حمل و نقل
    پلان استادیوم سانتیاگو برنابئو
    گالری تصاویر
    منابع

بخشی از مطلب
ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، از زمان اتمام ساخت آن در سال ۱۹۴۷ میلادی ، با ظرفیت فعلی ۸۱.۰۴۴ نفر، ورزشگاه خانگی تیم رئال مادرید به حساب می‌آید. سانتیاگو برنابئو یکی از معروف‌ترین و معتبرترین استادیوم‌های فوتبال جهان است؛ چراکه این ورزشگاه، میزبان چهار دوره قهرمانی جام اروپا و لیگ قهرمانان در چهار فصل و در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰ میلادی بوده است. مسابقات فینالجام ملت‌های اروپا ۱۹۶۴ و جام جهانی ۱۹۸۲ نیز در استادیوم سانتیاگو برنابئو برگزار شد و این ورزشگاه، اولین استادیومی در اروپایی بود که میزبان مسابقات قهرمانی یورو و جام جهانی فوتبال شد.
موقعیت:
این ورزشگاه در منطقه چمارتین مادرید واقع شده که توسط بلوکی اشغال گردیده است که به پازو د لا کاستلانا و خیابان‌های کنچا اسپینا، پادره دومین و رافائل سالگادو ختم می‌شود. نزدیکترین ایستگاه مترو به سانتیاگو برنابئو در خط ۱۰ قرار دارد.
تاریخچه:
در ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۴ میلادی، بانک صنعتی بانکو مرکانتیل، اعتبار کافی برای خرید زمینی در مجاورت رامین آمین را به سانتیاگو برنابئو و رافائل سالگادو اعطا نمود و در ۵ سپتامبر همان سال، معماران این بنا، مانوئل مانوز موناستریو و لوئیس آلمانی سولر، به کار گمارده شدند تا این مکان را به استادیومی جدید تبدیل نمایند. بدین ترتیب بود که کار ساخت و ساز ورزشگاه در ۲۷ اکتبر سال ۱۹۴۴ میلادی آغاز گردید.
تاریخچه ورزشگاه سانتیاگو برنابئو
ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به طور رسمی در ۱۴ دسامبر سال ۱۹۴۷ میلادی با بازی رئال مادرید و تیم پرتغالی بلنسس که با پیروزی ۳-۱ برای بلنسس به پایان رسید، افتتاح شد. این استادیوم در ابتدا، ظرفیتی برابر با ۷۵،۱۴۵ تماشاگر را داشت که به صورت محوطه‌ای با ۲۷،۶۴۵ صندلی و فضایی برای ۴۷،۵۰۰ نفر هوادار ایستاده ساخته شده بود. سابینو باریناگا یکی از مهاجمین رئال مادرید، اولین بازیکنی بود که موفق شد در این استادیوم، گل بزند.
طرح بازسازی:
طرح ۴۰۰ میلیون دلاری جدید ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، در تابستان ۲۰۱۷ میلادی آغاز شد. بر اساس طرح‌ها، ظرفیت این استادیوم افزایش نخواهد یافت و به صورت همان ۸۱،۰۰۰ صندلی باقی خواهد ماند. هنوز مشخص نیست که نام ورزشگاه چه خواهد بود، اما با توجه به موافقتنامه حمایت مالی، نام فعلی تغییر خواهد یافت. همچنین قرار است که ارتفاع استادیوم، ده متر افزایش یابد و سقف آن نیز گسترده‌تر شود. انتظار می‌رود که این کار سه سال به طول انجامد و کار ساخت استادیوم در ابتدای فصل ۲۰۲۰-۲۱ به پایان برسد.
برای اینکه پروژه، مخل برگزاری مسابقات نشود، تیم بازسازی از تکنیک‌های رومی برای افزایش ارتفاع استفاده می‌نمایند. استفاده از این روش سبب میشود که فصل همچنان ادامه یابد و یک یا دوبار در هفته نیز مسابقات برگزار شوند. تکمیل این پروژه بسیار نیز پیچیده است؛ زیرا باید به نحوی اجرا شود که برگزاری مسابقات فوتبال را متوقف نکند. این امر کار طراحی را پیچیده‌تر خواهد کرد؛ زیرا باید سقفی برای این سازه تعبیه شود که تمام ورزشگاه را در بر گیرد. لذا طراحان تصمیم گرفتند که سقف را همانند رومیان اما از طریق تکنولوژی مدرن در جای خود قرار دهند. آنها حلقه درونی را از طریق کشیدن طناب و جک‌های هیدرولیک، تکنولوژی پل و ski lift بالا خواهند برد.
چچری، مسئول بازسازی این ورزشگاه، معتقد است که سالن استراحت گردشگران، همان نقطه‌ای از استادیوم است که به دلیل وجود طرح‌های فوق‌العاده جذاب، قادر خواهد بود توریست‌ها را در تمامی سال به سوی این شهر جذب کند. بر اساس طرح‌های ارائه شده، قرار است که این استادیوم، رستوران‌های بیشتری نسبت به قبل داشته باشد و از وجود یک مرکز خرید و یک هتل و اتاق‌هایی با چشم‌انداز زمین بازی نیز بهره برد.  اما قرار نیست که تنها، در روزهای مسابقه، از این امکانات استفاده شود. در واقع، اتاق‌های بسیاری در این فضای گسترده ساخته خواهند شد که معقول به نظر نمی‌رسد در زمانی به جز مسابقات فوتبال، بلااستفاده باشند. فضای اطراف استادیوم سانتیاگو برنابئو نیز تغییر خواهند کرد و در این راستا، میدان ساگرادوس کورازونیس تخریب می‌شود و به جای آن یک باغ ۶ هزار متر مربعی ساخته خواهد شد.